جدایی نادر از سیمین، هامون و خواهران غریب از شاهکار‌های سینمای ایران هستند که همگی از درد جدایی می‌گویند، دردی به اسم طلاق، عنصری که می‌تواند درام خلق کند و در بعضی مواقع تراژیک‌ترین لحظات را برای مخاطب رقم می‌زند. «در آغوش درخت» ساخته بابک خواجه پاشا نیز فیلمی از دل باغ‌های ارومیه است که به سوژه طلاق می‌پردازد.
در آغوش درخت داستان جدایی کیمیا و فرید است که دوازده سال از زندگی مشترک آنها می‌گذرد، ولی تصمیم آنها برای طلاق جهان زیبای فرزندانشان را به هم می‌ریزد، کودکانی که هیچ چیز جز سادگی و مهربانی را در زندگی نمی‌شناسند.
بابک خواجه پاشا در ارائه یک فرم زیبای سینمایی بسیار خوب عمل می‌کند، در همان افتتاحیه فیلم صمیمیت جدایی‌ناپذیر این دو برادر خردسال را نمایان می‌سازد، از بازی این دو کودک در باغ گل تا دیالوگ‌های بامزه‌ای که در میان انبوهی از شکوفه‌های گل با یکدیگر رد و بدل می‌کنند، سپس با طراحی یک موتیف دلهره‌آور که با غرق شدن سربازی در رودخانه شروع می‌شود، اضطراب غرق شدن را به مخاطب القا می‌کند.
فرید به‌خاطر فوبیای فاصله کیمیا، تصمیم دارد تا از همسرش طلاق بگیرد، زیرا کیمیا نمی‌تواند از محل زندگی خود دور شود، اما در ادامه فرید و کیمیا هر دو مبتلا به فوبیای نزدیکی می‌شوند، آنها باید فرزندان خود را از یکدیگر جدا کنند و اکنون از نزدیکی و صمیمیت این دو برادر خردسال به یکدیگر می‌ترسند. چون قرار است برادر بزرگ‌تر با فرید زندگی کند و برادر کوچک‌تر با کیمیا.
مارال بنی‌آدم در نقش کیمیا، به‌خوبی از عهده یک زن کارآفرین که هم‌زمان باید وظیفه مادرانگی خود را انجام دهد بر می‌آید، بنی‌آدم در کلوزآپ‌ها معرکه است و با نگاهش کار هزار دیالوگ را انجام می‌دهد، مخصوصاً در سکانس‌هایی که نظاره‌گر بازی کودکان خود است. جواد قامتی هم در قامت یک مرد شوخ که دغدغه فرزندان و حتی همسرش را دارد، خوب ظاهر می‌شود، البته در سکانس‌های دلهره‌آور که باید جدیت و خشم خود را نشان دهد، عملکرد قابل ستایشی دارد.
شاهکار کار بابک خواجه پاشا بازی گرفتن از دو کودک خردسال یعنی اهورا و رایان لطفی است، به معنای واقعی کلمه بازی این دو کودک به دل مخاطب می‌نشیند، از دیالوگ گفتن‌های احساسی رایان لطفی در نقش برادر بزرگ‌تر تا اکت های بامزه اهورا لطفی در نقش برادر کوچک‌تر، بار دراماتیک فیلم هم بروی دوش این دو بازیگر خردسال است که به خوبی از عهده آن بر می‌آیند، البته نباید از بازی روح‌الله زمانی در نقش برادر فرید هم غافل شویم، زمانی تیپ یک نوجوان سرخوش و عصبی را هوشمندانه بازی می‌کند و می‌تواند لحظات کمیکی را در فیلم خلق کند.
قاب‌بندی محمد فکوری فیلم‌بردار فیلم از طبیعت زیبای ارومیه فوق‌العاده است، اما هم‌زمان تنهایی شخصیت‌های داستان را نیز در دل این طبیعت به تصویر می‌کشد. همچنین دوربین محمد فکوری در سکانس‌های داخلی جای مناسب خود را دارند و در انتخاب نما از بازیگران نیز دقت به خرج می‌دهد.
موسیقی روح‌نواز فیلم که از موسیقی کلاسیک و همچنین نوای ساز‌های مناطق ترک‌زبان الهام گرفته شده است، کاملا در خدمت درام داستان عمل می‌کند، البته از سازنده موسیقی فیلم یعنی فردین خلعتبری نیز چیزی غیر از این انتظار نمی‌رود. در آغوش درخت برای جایگاه خانواده ارزش قائل است و نگاه تیزبینی نسبت به فرزندان طلاق دارد، ازاین‌جهت فیلم بابک خواجه پاشا شایسته احترام است و باید در سینمای امروز به آن توجه زیادی شود.
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
https://telegram.me/filmmagazine
آدرس اینستاگرام:
https://www.instagram.com/filmmagazine.official
آدرس کانال آپارات:
آپارات | FilmMagazine.official (aparat.com)
[ماهنامه فیلم]
