نوروز امسال با بصرفه‌ترین سیم‌کار کشور

سینمای ایران » چشم‌انداز1392/02/16


هوا را از من بگیر، نام اصلی‌ام را نه!

تغییر نام فیلم‌ها

پوریا ذوالفقاری
127 ساعت


این روزها فیلم‌های خارجی در حالی از تلویزیون پخش می‌شود که بسیاری از بینندگان، نسخه‌های اصلی آن‌ها را با زیرنویس و کیفیت مناسب در خانه دارند یا دست‌کم می­‌توانند با یک ایمیل ساده، آن را سفارش دهند و 24 ساعت بعد تماشایش کنند. وضعیت مثل سال‌های پیش از انقلاب یا دهه‌های شصت و هفتاد نیست که امکان دسترسی به نسخه‌ی اصلی فیلم‌ها وجود نداشته باشد. در آن سال‌ها، برای جذب مخاطب چه در سینما و چه تلویزیون، دوبلورها و مترجمان، هیچ هراسی از تغییر دادن در فیلم‌ها از جمله نام آن‌ها نداشتند. اما با توجه به وضعیت فعلی، چه دلیلی برای ادامه‌ی این رویکرد وجود دارد؟ اگر بشنویم نام یک فیلم خارجی هنگام پخش از تلویزیون تغییر کرده، تنها نامناسب بودن آن نام را می‌توانیم توجیهی برای این اتفاق بدانیم. ولی مثلاً تغییر نام فیلم مردی روی لبه به پرتگاه، چه توجیهی دارد؟ دست‌نیافتنی‌ها چه مشکلی دارد که آن را به دوباره زندگی تغییر می‌دهیم. باز هم مشکلی نیست اگر دخل و تصرف در عنوان فیلم‌ها، به همین حد متوقف شود. مشکل این­جاست که چنین احساس آزادی عمل افسارگسیخته‌ای و قائل نشدن هیچ تشخص و اعتباری برای فیلم­‌ها، به‌راحتی به عادت بدل می­شود و گاهی نتیجه­‌های مضحک یا تأسف باری به همراه می‌آورد.
یکی از همین موارد با پخش فیلم 127 ساعت (دنی بویل) شکل گرفت. این فیلم که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده، ماجرای تقلای یک پسر جوان برای رهاندن خود از مرگی‌ست که لحظه به لحظه در دل طبیعت به او نزدیک­‌تر می‌­شود. دست او زیر تکه­‌سنگی گیر کرده و پس از 127 ساعت تلاش برای بیرون کشیدن دستش، در نهایت سر دوراهی مردن یا زنده ماندن به قیمت قطع کردن دست خود قرار می­‌گیرد. ببینید در روایت چنین داستان تکان­‌دهنده­ای، گذشت زمان چه‌قدر اهمیت دارد. نمایش درست از بین رفتن تدریجی امید و تحلیل رفتن قوای جسمانی، به‌شدت به عنصر زمان وابسته است. نام فیلم هم تأکیدی بر همین نکته است: 127 ساعت! اما این فیلم با نام ساعت 127 از تلویزیون پخش شد! می‌­توان همین­‌جا عبارت بدون شرح را نوشت و قید ادامه‌ی یادداشت را زد. نداشتن احساس تعهد، انجام همه‌ی مراحل ترجمه و دوبله و... به شیوه‌ی بزن‌دررویی، چنین نتیجه­‌ای به بار می‌­آورد. مهم نیست مترجم و مدیر دوبلاژ این فیلم چه کسانی هستند. سیر آماده­‌سازی سریع و بی­‌دقت فیلم­‌ها برای پخش تلویزیونی (که اتفاقا فریاد دوبلورها را هم درآورده)، دیر یا زود به چنین جایی می­‌رسید. اگر امکان کاستن از سرعت سرسام­آور ترجمه و دوبله نیست، دست کم از متولیان می­‌خواهیم به اسم فیلم که معمولاً در ابتدای تیتراژ یا اصلاً روی جلد دی‌وی‌دی ها نوشته می­‌شود، بیش‌­تر دقت کنند! این که دیگر کار سختی نیست.

آرشیو

فیلم خانه ماهرخ ساخته شهرام ابراهیمی
فیلم گیج گاه کارگردان عادل تبریزی
فیلم جنگل پرتقال
fipresci
وب سایت مسعود مهرابی
با تهیه اشتراک از قدیمی‌ترین مجله ایران حمایت کنید
فیلم زاپاتا اثر دانش اقباشاوی
آموزشگاه سینمایی پرتو هنر تهران
هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت
گروه خدمات گردشگری آهیل
جشنواره مردمی عمار
جشنواره انا من حسین
آموزشگاه دارالفنون
سینماهای تهران


سینمای شهرستانها


آرشیوتان را کامل کنید


شماره‌های موجود


نظر شما درباره سینمای مستقل ایران چیست؟
(۳۰)

عالی
خوب
متوسط
بد

نتایج
نظرسنجی‌های قبلی

خبرنامه

به خبرنامه ماهنامه فیلم بپیوندید: