در جست‌وجوی خانه‌ی خورشید
فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده و کارگردان: مهدی باقری. پژوهش‌گر: مهدی باقری، امیرحسین راد. فیلم‌بردار: محمدرضا تیموری. طراح صدا و میکس: مهرشاد ملکوتی. صدابردار: احمدرضا طایی. طراح صحنه و لباس: مهشید جوادی. آهنگ‌ساز و انتخاب موسیقی: شهاب بلوکی. نویسندگان گفتار متن: مهدی باقری، بهروز ملبوس‌باف. گویندگان متن: مرتضا پایه‌شناس، مهدی باقری. تهیه‌شده در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. 70 دقیقه، سال 6-1395
مروری بر حیات اجتماعی خیابان ناصرخسرو و نماد آن عمارت شمس‌العماره در طی نزدیک به 160 سال.
این فیلم بلند مستند با درهم‌آمیختن انواع شیوه‌های روایت مستقیم، تخیلی، نمایش، شرح و گاه بازسازی خاطرات، در تلاش است یک جستار سینمایی مستند را شکل بدهد؛ گونه‌ای از مستند که همان اندازه که متکی بر واقعیات استنادی است به همان میزان وامدار تخیل داستان‌پردازانه است. در جست‌وجوی خانه‌ی خورشید شاید پاسخی باشد به نیازهای مخاطب جهان امروز که همواره با چندرسانه یا مدیا روبه‌رو است و نه رسانه یا مدیوم. باقری با این فیلم بسیار بیش‌تر از مستند قبلی‌اش اهالی خیابان یک‌طرفه (که آن‌هم بر محور حیات اجتماعی یک خیابان دیگر یعنی خیابان «سی تیر» ساخته شده) به دیگر شیوه‌های روایت اجازه‌ی عرض اندام داده است. این حضور عناصر گوناگون روایت در یک اثر داستانی یا شبه‌داستانی سال‌هاست که در آثار اورهان پاموک جلوه دارد و بر آثار هنرمندان کشور ما نیز تأثیر خود را گذاشته است. در دنیای مستندسازی ایران هم مهدی باقری یکی از جدی‌ترین فیلم‌سازانی است که کوشیده از شیوه‌های اورهان پاموک در فیلم‌های خود بهره جوید. 
به این ترتیب در جست‌وجوی ... قالب آشنای یک فیلم مستند را می‌شکند و گام در وادی مستند تجربی می‌گذارد. نشانه‌های زیادی در فیلم وجود دارد که این نگاه نگارنده را تقویت می‌کند: در کنار روایت سرراست و «مستند» در مورد تحولات صورت‌گرفته در جایه‌جای خیابان ناصرخسرو و یاریگرفتن از تصاویر طراحی‌شده با رایانه که به‌کمک فتوشاپ روی تصاویر کنونی خیابان و مکان‌های مختلف آن آمده تا شکل گذشته‌ی این خیابان بهتر برای بیننده متصور شود، سکانس‌هایی کاملاً متفاوت یا متضاد با این سکانس‌ها می‌بینیم مانند اسب‌های تعزیه که بدون لگام و زین و یراق در ابتدای فیلم از وانت پیاده‌شان می‌کنند و در انتها دوباره سوار وانت‌شان می‌کنند، جمع کردن وسایل چیده‌شده در اتاق کارگردان و خاموش کردن نورها در سکانسی دیگر، و یا گروه نمایش خیابانی‌ای که برای خود در گوشه‌ای از ناصرخسرو گاه‌گاه نمایش می‌دهند و زنی نوازنده با ویولنسل قطعاتی را می‌نوازد و در جاهایی تنی چند از کارشناسان معماری و شهرسازی، گویی دارند برای ناظری نامرئی که هم‌قدم‌شان شده، از شهر و تغییرات درون خیابان و غیره حرف می‌زنند. ب
به‌جای نتیجه: در جست‌وجوی ... با ساختار تروتازه‌اش، علاوه بر این‌که برای خوانش شهر و محله و خیابان به بیننده‌اش پیشنهادی تازه دارد؛ پیشنهادی هم دارد برای مستندسازان برای آزمودن عرصه‌های بیانی تازهتر و کم‌تر مکشوف، که البته چند سالی است در دنیای ادبیات داستانی تجربه شده و امروزه برای مشتاقان ادبیات امروز ایران عرصه‌ای آشناست.
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
