ماهنامه سینمائی فیلم

آزمون بزرگ ادوارد نورتون

میز خبر: نگاهی به رویدادهای سینمای جهان

گردآوری و ترجمه سارا مهرابی

رابرت فورستر درگذشت
هالیوود ریپورتر: رابرت فورستر، بازیگر پرکاری که در بیش از 100 فیلم بازی کرده است روز جمعه در لس آنجلس بر اثر تومور مغری در 78 سالگی درگذشت. تارانتینو با درنظر داشتن چهره فورستر شخصیت مکس چری را در جکی براون خلق کرد و با سپردن این نقش به او، فورستر برای اولین بار نامزد دریافت جایزه «اسکار» شد. فیلم‌های شاخصی که او در آن‌ها حضور داشت برکینگ بد در نقش اِد، ال کامینو: فیلم برکینگ بد که اکرانش روز جمعه آغاز شد و سریال داستان‌های شگفت‌انگیز اثر استیون اسپیلبرگ هستند. دیوید لینچ هم او را برای بازی در جاده مالهالند و سریال توئین پیکس انتخاب کرد. سال 2018 فورستر در پی اکران فیلم آن‌چه آن‌ها داشتند به کارگردانی الیزابت چمکو در گفت‌وگویی گفت: «من در ژانرهای مختلف سینمایی بازی کردم و تک‌تک‌شان مورد علاقه من هستند.» او متولد نیویورک بود و کارش را با بازی در نمایش خانم دالی معشوقه دارد در برادوی آغاز و پس از آن با الیزابت تیلور و مارلون براندو در انعکاس در چشم‌های طلایی (1967) ساخته جان هیوستون بازی کرد. او همچنین در فیلم‌های رسانه‌ها احساس ندارند اثر هسکل وکسلر، تمساح، المپیوس سقوط کرده است و آمریکایی تمام عیار نقش آفرینی کرد. با شروع دهه 90 میلادی فیلم‌هایی به فورستر پیشنهاد می‌شد که با بودجه ناچیز ساخته می‌شدند؛ او در گفت‌وگویی گفت: «گاهی 21 ماه می‌گذشت و من در هیچ فیلمی بازی نکرده بودم. من چهار بچه داشتم درنتیجه هر نقشی به من پیشنهاد می‌شد باید می‌پذیرفتم. هروقت یک پله سقوط می‌کردم به خودم می‌گفتم که می‌توانم این وضعیت را تحمل کنم اما هر دفعه پایین و پایین‌تر می‌رفتم تا جایی که دیگر هیچ‌چیزی نداشتم، نه ایجنت، نه مدیر برنامه و نه وکیل.»

تحول هنر گریم با de-aging
ایندی‌وایر: مرد ایرلندی ساخته مارتین اسکورسیزی در جشنواره فیلم «نیویورک» به‌نمایش درآمد و تحسین منتقدین جهانی را برانگیخت. در فیلم از تکنیک جلوه‌های بصری de-aging استفاده شده و پس از نمایش فیلم این سوال در ذهن مخاطبان ایجاد شده که آیا مرد ایرلندی نقطه عطفی در استفاده از این تکنولوژی در صنعت سینما خواهد بود. با این تکنولوژی چهره رابرت دنیرو، جو پشی و آل پاچینو مانند سال‌های گذشته‌شان شد؛ با استفاده از این شیوه دنیرو 76 ساله مانند فردی 40 ساله برابر دوربین ظاهر می‌شود. سینماگران نظرهای متفاوتی نسبت به استفاده از این فناوری دارند اما اسکورسیزی صریح و واضح در مجله «سایت اند ساوند» اعلام کرد که de-aging می‌تواند جایگزین فرم‌های سنتی گریم در هالیوود شود. از دید او جلوه بصری با de-aging و گریم هردو به منظور فریب دادن بیننده انجام می‌شود: «بیننده می‌داند صورت بازیگری آرایش شده و ریش مصنوعی برای شخصیتی در فیلم گذاشته شده اما هنگام تماشای فیلم تصور می‌کند تمام آن‌ها واقعی هستند. من هیچ‌وقت گریم‌هایی که در بزرگ‌مرد کوچک (آرتور پن، ۱۹۷۰) و مرد فیل‌نما (دیوید لینچ، ۱۹۸۰)انجام شد از یاد نمی‌برم.» اسکورسیزی معتقد است این فناوری هنر گریم را یک‌قدم به جلو می‌برد و برخلاف گریم به کارگردان و بازیگر اجازه می‌دهد راحت‌تر شخصیت‌سازی کنند؛ de-aging باعث می‌شود احساسات و هیجان بازیگر بهتر دیده شود. او دراین‌باره گفت: «در صحنه‌ای دنیرو در نقش جوانی ظاهر می‌شود و با افرادی صحبت می‌کند؛ در این صحنه او باید در قامت فردی آسیب‌پذیر و بی‌چاره بازی کند اما متوجه شدیم خط‌هایی دور لبش ایجاد شده که ناخواسته به‌نظر می‌رسد او دارد مردم را تهدید می‌کند، درنتیجه گروه مرد ایرلندی مشکل‌های ریزی که در چهره و ابراز احساسات بازیگر وجود داشت، برطرف کردند.» از نظر او de-aging به فیلم‌سازها آزادی عمل می‌دهد و آن‌ها را برای ایفای نقش محدود نمی‌کند. از او پرسیده شد که آیا از نظر او جلوه بصری به‌کار رفته در مرد ایرلندی بر آینده‌ی فیلم‌سازی تاثیر می‌گذارد یا نه؛ او جواب داد: «الان خیلی‌ها متوجه شدند که پیر یا جوان کردن بازیگر کاری شدنی است؛ ما برای استفاده از تکنولوژی de-aging هزینه زیادی صرف کردیم و ارزش‌اش را داشت و به‌نظرم در آینده نزدیک سینماگران بیش‌تری از آن استفاده خواهند کرد و درنتیجه به‌تدریج هزینه استفاده از آن پایین می‌آید.» 10 آبان مرد ایرلندی در چند سالن سینما اکران می‌شود و از 6 آذر به‌صورت آنلاین در نتفلیکس قابل تماشاست.

بزرگ‌ترین آزمون حرفه‌ای ادوارد نورتون
ایندی‌وایر: ادوارد نورتون، بازیگری که تاکنون سه‌بار نامزد دریافت جایزه اسکار شده نمی‌خواهد تنها بازیگر باشد و رویایی بزرگ در سر دارد. در ابتدا بدون آن‌که نامی از او برده شود فیلم‌نامه هالک شگفت‌انگیز و فریدا را بازنویسی کرد و به سازندگان تاریخ مجهول آمریکا مشاوره داد (در این سه فیلم نامش تنها به‌عنوان بازیگر دیده می‌شود) و پس از آن سال 2000، حفظ ایمان را کارگردانی کرد. او در طی ۹ سال‌ گذشته برنامه‌ریزی کرد بر اساس کتاب بروکلین بدون مادر (۱۹۹۹) نوشته‌ی جاناتان لتهم فیلمی اقتباسی بسازد. در این فیلم که از 10 آبان در آمریکا اکران می‌شود، او علاوه‌بر کارگردانی، نگارش فیلم‌نامه و تهیه فیلم را برعهده داشته است؛ بروکلین بدون مادر برای اولین‌بار ۲۱ مهر در جشنواره فیلم «تلوراید» و در همین روز به‌عنوان فیلم اختتامیه‌ی پنجاه‌وهفتمین دوره جشنواره فیلم «نیویورک» به‌نمایش درآمد. این بازیگر محبوب پنجاه‌ساله، حالا باید تا زمان اکران عمومی فیلم منتظر بماند و ببنید می‌تواند نظر تماشاگران و منتقدین را جلب کند یا خیر؛ نورتون بازیگر توانایی است اما برای تبدیل شدن به کارگردانی معتبر راهی دشوار در پیش دارد و این فیلم بزرگ‌ترین آزمون حرفه‌ای اوست.

نورتون در بوستون به‌دنیا آمد، در مریلند بزرگ و از دانشگاه ییل فارغ‌التحصیل شد و در اولین تجربه بازیگری‌اش در ترس کهن (1996) برنده جایزه گلدن ‌گلوب شد و در همان سال برای بازی در فیلم‌های همه می‌گویند دوستت دارم ساخته وودی آلن و مردم علیه لری فلینت ساخته میلوش فورمن مورد تحسین منتقدین قرار گرفت. باشگاه مشت‌زنی (دیوید فینچر، 1999)، امتیاز (فرانک اوز، 2001)، ساعت بیست‌وپنجم (اسپایک لی، 2002)، شغل ایتالیایی (اف. گری گری، 2003)، میراث بورن (تونی گیلروی، 2012)، بردمن (الخاندرو گونسالس اینیاریتو، 2014) و قلمرو طلوع ماه (2012)، هتل بزرگ بوداپست (2014) و جزیره سگ‌ها (2018) ساخته‌ی وس اندرسون دیگر فیلم‌های مطرحی هستند که او در آن‌ها نقش آفرینی کرده است. نورتون بازیگر باهوشی است که بیننده هیچ‌گاه از دیدنش خسته نمی‌شود؛ فرق نمی‌کند نقش شخصیتی دیوانه و خطرناک را بازی کند یا شخصیتی خود شیفته و دلربا، او به‌طور ذاتی توجه تماشاگر را به خود جلب می‌کند. این فعال سیاسی با اشتیاق در فیلم‌هایی بازی می‌کند که برای مخاطبان جدی سینما ساخته می‌شود و اگر تعداد بیش‌تری از این نوع فیلم‌ها در هالیوود ساخته شود او پرکارترین در این حوزه خواهد بود، و تعجبی ندارد تصمیم گرفت فیلمی اقتباسی از رمان بروکلین بدون مادر بسازد. او برای ساخت فیلم از جیب خودش خرج کرد و حق پخش آن را به کمپانی «برادران وارنر» واگذار کرد. نورتون، گوگو امبتا-را، ویلم دفو، بروس ویلیس، بابی کاناوله و الک بالدوین بازیگران فیلم هستند. او به زیبایی نقش اول فیلم را بازی می‌کند و درباره این شخصیت می‌گوید: «لیونل شخصیتی پیچیده دارد؛ بسیار بااستعداد و خوش‌مشرب است اما زبانی تند و نیش‌دار دارد؛ او توانا و باهوش است اما به‌خاطر زودرنجی نمی‌تواند مسیر درست زندگیش را پیدا کند. ما به عنوان تماشاگر در تمام این مسیر با او هستیم و شاهد درون و بیرون شخصیت‌اش هستیم. به‌سرعت با او همدردی می‌کنیم و می‌خواهیم تا قبل از پایان فیلم موفقیتش را ببینیم.» او شخصیت رنجور خود را با شخصیت فیلم‌های فارست گامپ و ذهن زیبا مقایسه می‌کند و می‌گوید که برای ایفای این نقش از کوین کاستنر، کلینت ایستوود و رابرت ردفورد الهام گرفته است.

«جوکر» همچنان پیشتاز
ورایتی: جوکر در دومین جمعه اکرانش با 17 میلیون دلار فروش در صدر جدول باقی ماند؛ محصول کمپانی «برادران وارنر» همه جا پیروز گیشه است و تا کنون دو رکورد ثبت کرده: رکورد فروش در ماه اکتبر و با کسب 9/72 میلیون دلار رکورد بیش‌ترین فروش دوشنبه (15 مهر) را به دست آورد. رکورد شکنی‌های جوکر تنها خبر مهم این هفته نیست؛ مرد جِمینی با بازی ویل اسمیت، انیمیشن خانواده آدامز با بازی اسکار آیزاک و شارلیز ترون و جکسی با بازی آدام دواین سه فیلم جدید هستند که به رقابت فروش گیشه اضافه شدند. انتظار می‌رفت این سه فیلم در اولین جمعه اکران‌شان فروش خوبی داشته باشند اما متاسفانه اولین فرصت فروش را از دست دادند. با این‌حال خانواده آدامز با 9/71 میلیون دلار، یعنی نصف فروش جوکر در جایگاه دوم و مرد جمینی با 7/5 میلیون در رتبه سوم قرار گرفت. جکسی نتوانست درمیان پنج فیلم پرفروش هفته قرار بگیرد و با 1/14 میلیون در رتبه هفتم ایستاد. نفرت‌انگیز کارتون دیگری است که این هفته اکران ‌شد و با 1/7 میلیون در جایگاه چهارم و دانتون ابی با 1/46 میلیون دلار در جایگاه پنجم قرار گرفت.