جشنواره برلین و نامه عاشقانه ژانگ ییمو به سینما
استودیوی هنگ‌کنگی «اِدکو فیلمز» حقوق پخش بین‌المللی فیلم یک ثانیه را به دست آورد؛ جدیدترین اثر فیلم‌ساز برجسته سینمای چین ژانگ ییمو که نخستین نمایش جهانی‌اش را در بخش مسابقه جشنواره بین‌المللی برلین تجربه خواهد کرد. این فیلم که به عنوان نامه شخصی-عاشقانه ییمو به سینما معرفی شده است، پس از فیلم‌های پرهزینه‌ای چون دیوار بزرگ و سایه بازگشت این فیلم‌ساز مؤلف به خاستگاهش خواهد بود. داستان از لحظه‌ای شکل می‌گیرد که یک حلقه فیلم، رابطه‌ای دور از ذهن را بین یک فراری و یک دختر بی‌خانمان شکل می‌دهد. یک ثانیه با بازی‌های ژانگ یی و فان وی در اواسط تابستان سال گذشته میلادی در لوکیشن‌های کوهستانی دورافتاده فیلم‌برداری شد؛ فیلمی که با حمایت کمپانی فیلم‌سازی «هوآنگزای میدیا» تولید شده است که در سالهای اخیر فیلم‌سازان مطرحی از چین و هنگ‌کنگ را جذب کرده است و مثلاً در سال 2018 تهیه‌کننده جدیدترین فیلم جیا ژانکو با عنوان خاکستری ناب‌ترین سفید است و مردن برای بقا به کارگردانی وِن مویه (که به موفقیتی غافلگیرکننده دست یافت) بوده است. مدیرعامل این کمپانی استیون ژیانگ در خصوص راه‌یابی فیلم ییمو به جشنواره برلین می‌گوید: «استراتژی ما مبنی بر تمرکز صرف بر بهترین فیلم‌سازان، با انتخاب یک ثانیه برای بخش رقابتی برلین به ثمر نشسته است.» هنوز تاریخ نمایش عمومی فیلم ییمو مشخص نشده است.
کریستوفر نولان «نخستین انسان» و دیمیئن شزل را ستود
دیمیئن شزل دو سال پیش بود که به تحسین کریستوفر نولان و دانکرک پرداخت و خیلی ساده گفت که او به یک دستاورد سینمایی شگفت‌انگیز رسیده است. خب، انگار حالا جای آن‌ها عوض شده است و در حالی که شزل با فیلم جدیدش در فصل جوایز حضور دارد، نولان لطف او را جبران کرده و در ستایش او و نخستین انسان نوشته است. نولان در بخشی از مجموعه گفت‌وگوهای نشریه «ورایتی» با عنوان «کارگردانان درباره کارگردانان» بدون حاشیه‌روی و مستقیم سر اصل مطلب رفته است و نه‌فقط فیلم زندگی‌نامه‌ای شزل درباره نیل آرمسترانگ را تحسین کرده بلکه در خصوص جایگاه این فیلم‌ساز در سینمای مدرن هم سخن گفته است: «دیمیئن شزل با سه فیلم بلند اخیرش خود را به عنوان یکی از هیجان‌انگیزترین و ماهرترین فیلم‌سازان ما معرفی کرده است.» نولان با گفتن از این‌که نخستین انسان چه‌قدر دوست‌داشتنی است و این‌که چه فیلم فوق‌العاده‌ای است درباره نشستن روی ماه، به حرف‌هایش ادامه داده و از پرداختن به جنجال بزرگی که پیرامون نبود پرچم‌های آمریکا در فیلم به‌پا شد هم واهمه‌ای نداشته است: «بحث‌هایی که درباره عدم نمایش پرچم در ماه به‌پا شدند، از نکته اصلی فیلم در این باره غافل شده‌اند: انتخاب فیلم‌ساز اصلاً به اشکال نمایش میهن‌پرستی برنمی‌گردد و در واقع از رویکردی نشان دارد که از احساس جمعی این رویداد بزرگ عبور کرده است تا به فهمی اصیل از این موضوع برسد که پا گذاشتن به دورترین نقطه‌ای که دست بشر تا آن زمان به آن رسیده، برای کسی که موفق به انجامش شده می‌تواند چه معنا و احساسی داشته باشد.» اما دست‌آخر کارگردان دانکرک از این گفته است که نخستین انسان چرا حقیقتاً فیلم فوق‌العاده‌ای است و آزمون زمان ثابت خواهد کرد که این فیلم همان اثر کلاسیکی است که او احساس می‌کند: «اهمیت حقیقی نخستین انسان بر خلاف رویدادهای مهمی که به چالش می‌کشد، شاید برای مدتی در کانون توجه قرار نگیرد.» نخستین انسان در گیشه ناامیدکننده بود و در فصل جوایز هم آن طور که باید مورد توجه قرار نگرفته است. در هر صورت باید منتظر ماند و دید که وقتی نامزدهای اسکار اعلام می‌شوند، آکادمی چه برخوردی با این فیلم خواهد کرد.
رابرت ردفورد و جایزه افتخاری سزار
بازیگر و کارگردان بزرگ آمریکایی، رابرت ردفورد، قرار است جایزه سزار افتخاری (معادل اسکار در فرانسه) را در چهل‌وچهارمین مراسم سالانه این رویداد دریافت کند که 22 فوریه (3 اسفند) در پاریس برپا خواهد شد. آلن ترزیان رییس آکادمی هنرها و تکنیک‌های سینمایی فرانسه در این باره می‌گوید: «او بازیگری شمایلی، کارگردانی استثنایی، تهیه‌کننده‌ای پرشور، و مؤسس و رییس ساندنس، معتبرترین جشنواره فیلم‌های مستقل در دنیا است؛ هنرمند و سینماگری که در هر عرصه‌ای که در جهان سینما وارد شده، تأثیر و نشان خود را بر جای گذاشته است. رابرت ردفورد به طور قطع یک چهره تاریخی است. بیش‌تر فیلم‌های او در جلو یا پشت دوربین، امروز به آثاری کلاسیک بدل شده‌اند. کارنامه‌هایی که چنین تأثیر ماندگاری بر تاریخ سینما داشته باشند، نادرند.» ترزیان در ادامه حرف‌هایش به فیلم برنده جوایز گلدن گلوب و اسکار آدم‌های معمولی اشاره کرد که اولین تجربه کارگردانی ردفورد به حساب می‌آید؛ و همین طور پابرهنه در پارک، بوچ کسیدی و ساندنس کید، از آفریقا، آن طور که بودیم و نامزد انتخاباتی. ردفورد که فعالیت‌های بازیگری‌اش را از بازی در نمایش داستان تال در برادوی سال 1959 شروع کرد، پیش از این جایزه دستاورد یک عمر آکادمی علوم و هنرهای سینمایی موسوم به اسکار را دریافت کرده است. او تابستان گذشته خبر داد که بعد از بازی در آخرین فیلمش پیرمرد و جانی مسلح (دیوید لوئری) از بازیگری بازنشسته خواهد شد اما بعدش به این نتیجه رسید که شاید کمی زود تصمیم گرفته باشد. او تهیه‌کننده اجرایی فیلمی با عنوان اسب وحشی/ ماستنگ (لور دو کلرمون-تونر، 2019) هم هست که در آن ماتیاس اسخونارتس نقش یک جانی خشن را بازی می‌کند که در قالب یک برنامه درمانی توان‌بخشی، مشغول تمرین اسب‌های وحشی می‌شود. از چهره‌های شاخصی که پیش از این جایزه سزار افتخاری را برنده شده‌اند می‌توان به پنه‌لوپه کروز، جرج کلونی، مایکل داگلاس، مریل استریپ و شان پن اشاره کرد.
یالیتزا آپاریسیو، شهرت و غلبه بر نژادپرستی
آپاریسیو تقریباً یک‌شبه به چهره‌ای شناختنی بدل شد؛ بازیگر 25سالهای که با ایفای نقش اصلی درام اسپانیایی‌زبان رومای آلفونسو کوارون، در فصل جوایز امسال ستاره‌ای درخشان بوده است. او یک معلم مدرسه است که کوارون در جریان جست‌وجو و انتخاب بازیگرانش وی را یافت. اما آپاریسیو اهل اوآخاکا و از تبار میکستِک‌هاست که یعنی رسیدن او به شهرت بدون جنجال هم نبوده است! جمعیت بومی مکزیک، اقلیتی را در این کشور تشکیل می‌دهند و به همین خاطر برخی بر این باورند که یک زن میکستکی نباید در فصل جوایز و اسکار مطرح شود یا تصویرش روی جلد نشریه‌های مُدی چون «ووگ» یا «وَنیتی فِر» نقش ببندد! در واقع عکس‌های آپاریسیو در «ونیتی فر» با واکنش‌های شدید نژادپرستانه روبه‌رو شد و این موضوع به‌گونه‌ای بود که کارلا مارتینز دی سالاس، سردبیر نشریه «ووگِ» مکزیک به «نیویورک تایمز» گفت که نگران بود از تصویر آپاریسیو روی جلد استفاده کند و واکنش‌های خصومت‌آمیز بیش‌تری متوجه این بازیگر زن جوان شود. به هر حال، تصویر آپاریسیو روی جلد «ووگِ» مکزیک رفت و او به اولین زن میکستِکی تاریخ این نشریه بدل شد که تصویرش روی جلد رفته است. او در گفت‌وگو با «تایمز» گفته است که به‌تدریج بر حمله‌های نژادپرستانه آنلاینی غلبه کرد که ابتدا او را آزرده می‌کردند: «من سیمای مکزیک نیستم. این نباید مهم باشد که شما با چه سیمایی به چه موفقیتی دست پیدا می‌کنید چون شما می‌توانید هرچه آرزویش را دارید به دست بیاورید.» او در ادامه گفت‌وگویش اشاره کرده است که چاپ تصویرش روی جلد مجله‌های معتبر کمک کرد که مردمان بومی کشورش دیده شوند و به همین خاطر امیدوارست که کارش در روما به نامزدی اسکار در رشته بهترین بازیگر زن نودویکمین مراسم اسکار منجر شود: «این طوری می‌توانم این تصور کلیشه‌ای را بشکنم که چون ما بومی هستیم و به خاطر رنگ پوست‌مان، نمی‌توانیم کارهای خاصی را انجام بدهیم. نامزدی اسکار می‌تواند تصورهای مشابه زیادی را بشکند و درها را برای دیگران باز کند و به این عقیده قوت ببخشد که ما می‌توانیم از پس هر کاری بربیاییم.» نامزدهای اسکار روز سه‌شنبه 22 ژانویه (2 بهمن) اعلام خواهند شد.
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
https://telegram.me/filmmagazine
[پلی‌لیست، ایندی‌وایر، ورایتی]
