شاید در هالیوود و سینماهای سراسر جهان فصل از راه رسیدن ابرقهرمان‌ها و فیلم‌های بلاک‌باستر باشد، اما جشنواره کن در اصل به المپیک سینما می‌ماند و همیشه فراغتی است از یورش و یکه‌تازی فیلم‌های بزرگ و جریان اصلی؛ رویدادی که با فهرست‌های معتبرش همیشه بهترین فیلم‌سازان سراسر جهان و آثارشان را به نمایش می‌گذارد. هفتادویکمین جشنواره فیلم کن از دیروز ۸ مه برپا شده است و تا ۱۹ مه (۲۹ اردیبهشت) ادامه خواهد داشت. همان طور که می‌دانید بازیگر استرالیایی کیت بلانشت رییس هیأت داوران بخش مسابقه اصلی است و دیگر اعضا عبارتند از: چانگ چن (بازیگر تایوانی)، اِیوا دُووِرنی (کارگردان آمریکایی)، روبر گدیگیان (کارگردان فرانسوی)، خاجا نین (خواننده و ترانه‌نویس اهل بروندی)، لئا سیدو (بازیگر فرانسوی)، کریستن استوارت (بازیگر آمریکایی)، دنی ویلنو (کارگردان کانادایی) و آندری زویاگینتسف (کارگردان روس). پوستر این دوره هم تصویری از ژان‌پل بلموندو و آنا کارینا در پی‌یرو خله (ژان‌لوک گدار، ۱۹۶۵) است که طبق اعلام رسمی جشنواره، با هدفِ تجلیل از آثار عکاس فرانسوی ژرژ پی‌یر برگزیده شده است.
روز گذشته جدیدترین فیلم اصغر فرهادی که یک تریلر روان‌شناختی با عنوان همه می‌دانند است (با بازی‌های خاویر باردم، پنه‌لوپه کروز و ریکاردو دارین، به تهیه‌کنندگی پدرو آلمودووار) جشنواره را افتتاح کرد و در کل با واکنش‌های مثبتی روبه‌رو شد؛ به عنوان مثال، اریک کوهن منتقد برجسته «ایندی‌وایر» نقدش را چنین آغاز کرده است: «یک ساعت پس از شروع همه می‌دانند یک چرخش داستانی رخ می‌دهد که در یک تله‌نوولا (برنامه تلویزیونی پراحساس) بی‌جا و نابه‌هنگام احساس نمی‌شود. با این وجود، تحت هدایت نویسنده و کارگردان ایرانی اصغر فرهادی، با یک اثر پازلی مسحورکننده‌ی دیگر روبه‌رو هستیم که درست مثل سایر درام‌های جذاب و میخکوب‌کننده‌ای که او در دهه گذشته تهیه و ساخته است (یک جدایی، گذشته و فروشنده) در گسستگی و شکاف‌های به‌وجودآمده در روابط و پیوندهای خانوادگی - که در خطر فروپاشی کامل‌اند - کاوش می‌کند...»
این هدف‌گیری و سیاست‌گذاری جشنواره کن برای انتخاب نسلی متفاوت از فیلم‌سازان مؤلف در بخش اصلی، موضوع بسیار مهمی است چون حضور در بخش رقابت جشنواره کن به‌سرعت ارزش فیلمی را بالا می‌برد و به میزان قابل توجهی هم بر اعتبار کارنامه کارگردانش می‌افزاید. حتی جالب است که فرمو می‌گوید حضور در بخش رقابت اصلی به کل صنعت سینما کمک می‌کند و در این باره چنین توضیح می‌دهد: «یک بار کارگردانی به من گفت: این موضوع را هرگز فراموش نکنید که برای یک کشور کوچک، راه‌یابی فیلمی به بخش رقابتی کن می‌تواند به رشد و شکوفایی دوساله صنعت فیلم‌سازی در آن سرزمین کمک کند.»
اما بهترین‌ها یا دیدنی‌ترین فیلم‌های این دوره از جشنواره کن کدام‌ها هستند؟ در شرایطی که هر سایت سینمایی مطرحی برای خودش فهرستی با تعداد فیلم‌های متفاوتی را برگزیده است، ما امسال فهرست منتقدان «گاردیئن» را برای شما انتخاب کرده‌ایم که شامل ده فیلمی می‌شود که سینمادوستان نباید فرصت تماشای‌شان را از دست بدهند. به طور طبیعی این ده فیلم می‌توانند اولویت داشته باشند و قطعاً در جشنواره‌ای با مختصات کن، آثار دیدنی به‌مراتب بیش از این‌هاست.
کارگردان: پاول پاولیکوفسکی
یک قصه عشق پرشور و اسرارآمیز در لهستان پس از جنگ جهانی دوم که میان یک موسیقی‌دان و یک خواننده جوان شکل می‌گیرد؛ دو هنرمندی که در قالب یک گروه موسیقی مردمی تأییدشده از سوی کمونیست‌ها در کنار هم قرار گرفته‌اند.
هیچ ردی باقی نگذار / Leave No Trace
کارگردان: دِبرا گرَنیک
گرنیک که زمستان استخوان‌سوز (2010) را در کارنامه دارد، امسال با این داستان جذاب که در طبیعت بکر می‌گذرد در بخش «دوهفته کارگردانان» حضور دارد؛ فیلمی که داستان مردی (بن فاستر) را روایت می‌کند که دختر سیزده‌ساله‌اش را برای زندگی مخفیانه با خودش به یک پارک عمومی می‌برد!
همه می‌دانند / Everybody Knows
کارگردان: اصغر فرهادی
یک تریلر اسپانیایی‌زبان از فیلم‌ساز ایرانی اصغر فرهادی. پنه‌لوپه کروز در نقش زنی بازی کرده است که با شوهرش (ریکاردو دارین) به زادگاهش برمی‌گردد تا با رازهایی از گذشته‌اش مواجه شود. خاویر باردم دیگر بازیگر مطرح فیلم است.
خوش‌حال مثل لازارو / Happy As Lazzaro
کارگردان: آلیس رورواچر
این فیلم واقعاً کنجکاوی‌برانگیز است به‌خصوص که بازیگر فوق‌العاده‌ای چون سرگئی لوپز را در خود جای داده است. بر اساس حداقل اطلاعاتی که کارگردان در اختیار رسانه‌ها قرار داده است با یک داستان سفر در زمان متفاوت روبه‌رو خواهیم بود.
دختران خورشید / Girls of the Sun
کارگردان: اوا اوسون
گلشیفته فراهانی در نقش رهبر زنان یک گروه مبارز کُرد با نام «دختران خورشید» بازی کرده است؛ امانوئل برکو نیز در نقش خبرنگار فرانسوی ظاهر شده است که با این زن جنگ‌جو دیدار می‌کند.
کارگردان: لارس فون تریر
فون تریر با موفقیت محرومیت‌های خود را پشت سر گذاشت تا البته در بخش خارج از مسابقه، با این فیلم حضور داشته باشد که نوید یک تریلر/ ترسناک تمام‌عیار را می‌دهد. جک (مت دیلن) یک قاتل زنجیره‌ای است که ما فعالیت‌های هراس‌انگیز دوازده ساله او را دنبال خواهیم کرد.
نژادپرست سیاه / BlacKkKlansman
کارگردان: اسپایک لی
فیلمی بر اساس یک داستان حقیقی فوق‌العاده درباره افسر پلیس سیه‌چرده‌ای در دهه 1970 با نام ران استال‌وورث که با زیرکی و تدبیر به گروهی از نژادپرستان آمریکایی جنبش «کو کلاکس کلان» نفوذ می‌کند؛ او تلفنی با اعضای جنبش در تماس است و هر بار که کار به ملاقات‌های حضوری می‌کشد، افسران سفیدپوست را به جای خودش سر قرار می‌فرستند (توضیح: عنوان انگلیسی فیلم را نمی‌شود دقیق ترجمه کرد؛ چون تلفیقی از واژه‌های سیاه / Black و کو کلاکس کلان/ Ku Klux Klan است که عنوان سه جنبش نژادپرست آمریکایی در دوره‌های تاریخی مختلف است).
سوزاندن / Burning
کارگردان: لی چانگ‌دونگ
لی یکی از قابل احترام‌ترین فیلم‌سازان برای جشنواره کن است که با این اقتباس خود از داستان کوتاه هاروکی موراکامی بازگشته است؛ داستانی درباره نویسنده‌ای که با یک فرد مرموز دیدار می‌کند که مدعی است یک آتش‌افروزست.
کفرناحوم / Capernaum
کارگردان: نادین لبکی
درامی که در لبنان روی می‌دهد و طبق گزارش‌ها از گروهی از نابازیگران استفاده کرده است؛ داستان درباره پسری است که علیه زندگی که دیگران به او تحمیل کرده‌اند به اعتراض برمی‌خیزد و کار را به دادگاه می‌کشاند.
فرشته صورت / Angel Face
کارگردان: ونسا فیلهو
کن بدون ماریون کوتیار کن نمی‌شود و او در این فیلم نقشی درست‌وحسابی را به دست آورده است. فرشته صورت در بخش جنبی «نوعی نگاه» روی پرده می‌رود و درباره زنی است که فرزند هشت‌ساله‌اش را به خاطر مردی که تازه ملاقات کرده، رها می‌کند.
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
https://telegram.me/filmmagazine
[منابع: ایندی‌وایر، پلی‌لیست، ایندپندنت، گاردیئن]
