نگاهی به فیلم ملاقات با جادوگر

فیلم ملاقات با جادوگر

پدیده سیاسی آقازادگی در چند دهه اخیر مورد توجه مردم و رسانه‌های ایران بوده است. اما صنعت سینما نیز به نوبه خود چه در آثار کمدی نظیر ژن خوک و خط ویژه و یا در قلمرو ژانر‌ اجتماعی همانند فیلم عصر یخ‌بندان، آقازادگی را مورد نقد قرار داده. فیلم ملاقات با جادوگر ساخته حمید بهرامیان نیز با زبان طنز به پدیده آقازادگی می‌پردازد.

امیرمهدی ژوله طنز نویسی باهوش و توانمند است که سال‌ها با طعنه‎‌های سیاسی و اجتماعی خود در فضای مجازی و سریال‌های محبوب، توانسته نقد خود را اعلام کند و از طرفی شادی و لبخند را بر چهره مخاطبینش به ارمغان بیاورد. ولی بی شک برای همه روشن است که نقطه عطف زندگی حرفه‌ای امیرمهدی ژوله، اجرای استندآپ در برنامه خندوانه بوده و از آن زمان به عنوان یک کمدین شناخته می‌شود که حتی توان رقابت با بازیگران کارکشته در عرصه کمدی را دارد، از این رو ژوله در فیلم ملاقات با جادوگر دست به اقدامی جسورانه می‌زند و به عنوان شخصیت اصلی داستان، نقش یک آقازاده لوس و کودن را بازی می‌کند که هرطورشده می‌خواهد از کشور خارج شود.

همان‌طور که انتظار داریم فیلمنامه ملاقات با جادوگر توسط امیرمهدی ژوله نوشته شده است، به همین جهت ما با یک فیلمنامه قوی در ژانر کمدی مواجه‌ هستیم. داستان ریتم فوق‌العاده‌ای دارد و مخاطب در مدت زمان حضورش در سالن سینما متوجه گذر زمان نمی‌شود، شوخی‌های فیلم که در بعضی مواقع با چاشنی اروتیسم نیز همراه است، باعث خنده و حتی قهقهه مردم می‌شود! همچنین امیر مهدی ژوله با خلق یک معما در ابتدای داستان که مرتبط با پیداکردن یک کلاهبردار به نام عطا مشرقی است، قلاب خود را به ذهن مخاطبان می‌اندازند و آنها را تا اواسط فیلم با خود همراه می‌کنند. اما با این حال تعداد شوخی‌های کلامی در فیلم زیاد است و این میزان از ‌شوخی‌های کلامی بدون ایجاد ماجرا و دردسر‌های خنده‌دار، مناسب پلتفرم سینما نیست و بیشتر برای یک سریال کمدی و یا سیتکام مناسب است.  

ملاقات با جادوگر کلکسیونی از شوخی‌های سیاسی است، فیلم طعنه‌های جالبی به مهاجرت و اقامت فرزندان مسئولان در خارج از کشور می‌زند و حتی یادی از ابر اختلاسگر ایران، خاوری می‌کند. دور زدن تحریم‌ها را دست‌مایه طنز قرار می‌دهد و به رانت و قانون‌گریزی آقازاده‌ها توجه می‌کند، همچنین شاهد هستیم با جولان اقتصادی چینی‌ها در ایران نیز شوخی می‌کند.

بازی امیر مهدی ژوله در فیلم خوب و جا افتاده است، دیالوگ‌های طنز را در موقعیت مناسب به زبان می‌آورد و حتی در مزر شوخی کردن به خودش نیز رحم نمی‌کند، کاری که اکثر کمدین‌های معروف انجام می‌دهند و امیر مهدی ژوله هم با قد بلند و نوع صدای خش‌دار خود در فیلم شوخی می‌کند.

همچنین او به شخصیت زنان در فیلم بسیار خوب پرداخته است، ما  با دو شخصیت به نام سارا و حوری مواجه هستیم که یکی به تازگی از خارج به ایران آمده است و دیگری در ایران زندگی می‌کند. ترکیب و تلفیق این دو شخصیت، که از لحاظ اخلاقی کاملا با هم متفاوت هستند، طنز جالب‌توجهی را ایجاد می‌کند. البته نباید بازی هستی مهدوی فر و نسیم ادبی را به‌عنوان بازیگران این دو شخصیت نادیده بگیریم، زیرا در دورانی که شاهد کمبود کمدین زن در سینمای ایران هستیم، برای هستی مهدوی فر و نسیم ادبی بازی در این فیلم محک جدی محسوب می‌شود و آنها بار سنگینی را به دوش می‌کشند. اما با این حال عملکرد قابل اعتنایی دارند و از پس این نقش‌ها بر می‌آیند.            

البته سوال اصلی برای مخاطب دلیل حضور مانی حقیقی در فیلم است. مانی حقیقی نویسنده و کارگردان موفقی در سینمای ایران است که به عنوان بازیگر نیز در فیلم‌های درام خوش درخشیده، اما بازی او در فیلم ورود آقایان ممنوع مورد ستایش قرار گرفت و توانست استعداد جدیدی را از مانی حقیقی نمایان سازد، ولی بازی مانی حقیقی در این فیلم رنگ و بوی از آن نقش‌آفرینی گذشته را ندارد. خستگی در چهره‌اش موج می‌زند و حتی با بازی خود نمی‌تواند موقعیت‌های خنده‌دار ایجاد کند، به همین خاطر حضور او در فیلم ملاقات با جادوگر یک امتیاز منفی برای کارنامه مانی حقیقی محسوب می‌شود.

در آخر، ملاقات با جادوگر توانسته حرف خود را بزند و موقعیت‌های خنده‌آور ایجاد کند. از این ‌جهت باید قدردان نویسندگان و سازندگان این فیلم باشیم و این اثر را یک اتفاق مثبت در سینمای ایران بدانیم.

[مجله فیلم]