نوروز امسال با بصرفه‌ترین سیم‌کار کشور

سینمای جهان » چشم‌انداز1396/08/21


«جهانِ تاریک» فروپاشید!

میز خبر: نگاهی به تازه‌ترین رویدادهای سینمای جهان

بازیگران اصلی مجموعه فیلم‌های «جهان تاریک»

 

مومیایی» شکست خورد، «عروس فرانکنستاین» از حیات بازماند!
فرنچایزی که کمپانی یونیورسال با عنوان «جهان تاریک» در حال تدارک بود تا با رقبای قدرتمندش در هالیوود مقابله کند، تابستان امسال در اولین گام با شکست تجاری و انتقادی مومیایی (الکس کرتزمن، با بازی تام کروز) زمین‌گیر شد و عاقبتِ فیلم‌های بعدی و برنامه‌ریزی‌های صورت‌گرفته را در هاله‌ای از ابهام فرو برد. به همین خاطر مدتی است که دیگر خبری درباره ایده‌ها و پروژه‌هایی از جمله ون هلسینگ با حضور چانینگ تاتم یا عروس فرانکنستاین با بازی گل گدوت در نقش اصلی نیست. در واقع با تعویق تولید عروس فرانکنستاین که قرار بود اوایل سال آینده میلادی جلوی دوربین برود و در 2019 اکران شود، می‌توان گفت که کل این جهان سینمایی ملعون، پیش از شکل‌گیری کامل در خطر فروپاشی قرار گرفته است. به گزارش «هالیوود ریپورتر» الکس کرتزمن و کریس مورگان که معماران اصلی این جهان سینمایی هستند، هنوز امید دارند و استودیو هم نهایت تلاش خود را می‌کند تا از جاه‌طلبی‌های آن‌ها حمایت کند. کرتزمن در حال حاضر روی سفر ستاره‌ای: اکتشاف کار می‌کند و مورگان هم مشغول قسمت دیگری از فرنچایز سریع و سرسام‌آور/ Fast & Furious است که می‌تواند تا ابد ادامه پیدا کند! در هر حال، پیتر کریمر رییس بخش تولید یونیورسال چنین توضیح داده است: «ما تا این‌جای کار، از فرایند خلاقه در جهان تاریک، درس‌های زیادی گرفتیم و در کل فیلم‌های این مجموعه را کارگردان‌محور می‌بینیم. ما هیچ عجله‌ای نداریم و هر وقت احساس کنیم پروژه‌هایی که اعلام کرده‌ایم به بهترین نسخه‌های خودشان بدل شده‌اند، رو به آینده پیش می‌رویم.» اگر این سؤال برای شما مطرح شده است که چرا یونیورسال همچنان بر پایداری این جهان تأکید دارد و می‌خواهد شخصیت‌هایی مانند مرد نامرئی، مرد گرگی و فرانکنستاین را دوباره به پرده نقره‌ای برگرداند، یک دلیل مهم وجود دارد: این‌ها دارایی‌های ارزشمند و خردمندانه‌ی این کمپانی به شمار می‌روند و در روزگاری که فیلم‌سازی دارای برند، حاکم شده است، این اسامی آن قدر بزرگ هستند که در گنجه‌ی خاطرات باقی نمانند.

دُنی ویلنِو درگیر «دون» و علاقه‌مند به جیمز باند!
کارگردان کاناداییِ بلید رانر 2049 تأیید کرد که برای کارگردانی بیست‌وپنجمین فیلم از مجموعه‌ی جیمز باند به او پیشنهاد شده است. اما اولویت نخست دُنی ویلنِو ساخت پروژه دلی‌اش یعنی نسخه‌ی جدیدی از دون است (که دیوید لینچ در سال 1984 فیلمی با این عنوان ساخت ولی انتظارها را برآورده نکرد). از قرار معلوم، فیلم‌نامه‌ی اقتباسی این محصولِ کمپانی «لِجِندری پیکچرز» بر اساس اثر علمی‌خیالی کلاسیک فرانک هربرت، توسط فیلم‌نامه‌نویس اسکاری اریک راث (فارست گامپ) نوشته شده است. با وجود این، نام ویلنو همچنان در فهرست کوتاه کارگردانانی دیده می‌شود که برای جدیدترین فیلم باند در نظر گرفته شده‌اند؛ و شامل یان دمانژ (سال 71) و دیوید مکنزی (اگر سنگ از آسمان ببارد) هم می‌شود. ویلنو می‌گوید: «نمی‌توانم درباره ساختن این فیلم نظری بدهم اما باند شخصیتی است که با آن بزرگ شدم.» اولین خاطره‌ی دوران کودکی او از مأمور 007 به راجر مور و مردِ تپانچه طلایی (گای همیلتن، 1974) برمی‌گردد: «به یاد دارم که این بحث مطرح شده بود که شان کانری دیگر باند نباشد.» ویلنو از گلدفینگر (همیلتن، 1964)، تندربال (ترنس یانگ، 1965)، جاسوسی که دوستم داشت (لوییس گیلبرت، 1977) و کازینو رویال (مارتین کمپبل، 2006) به عنوان فیلم‌های باندی محبوبش نام می‌برد و می‌افزاید: «اگر فرصت و امتیاز ساخت یک فیلم باندی را به دست بیاورم، پیش از هر کاری باید خیلی به آن فکر کنم چون فرنچایزی است که حسابی شکل گرفته است؛ اصلاً به همین خاطر فکر می‌کنم کازینو رویال از حیث بازنگری در رویکردش به این شخصیت، بسیار تروتازه و مقتدرانه عمل کرده است.» البته ویلنو حسابی دنیل کریگ را تحسین می‌کند و او را در صدر فهرست آرزوهایش برای ساختن فیلمی از این مجموعه قرار داده است: «او غیرممکن را انجام داد و این فرنچایز را احیا کرد؛ و دوباره باند به ابزار اصلی بدل شد. او بازیگر بسیار توانمندی است و من دوست دارم با وی همکاری کنم.» به هر حال ویلنو که پیش از این درگیر پروژه‌ی دون شده است ممکن است فرصت ساختن پنجمین و احتمالاً آخرین فیلم کریگ در نقش جیمز باند را از دست بدهد چون این فیلم باید برای نمایش در هشتم نوامبر 2019 آماده شود. اما دون با مضامین مذهبی، سیاسی و جامعه و تشکیلات زیرزمینی‌اش، پروژه‌ای است که ویلنو از کودکی در آرزوی تحقق آن به‌سر برده است. ویلنو که عقیده دارد نباید دو پروژه را هم‌زمان پیش برد، درباره دون به مضمون اهمیتِ اختیار و قدرت زنانه هم اشاره می‌کند؛ مضمونی که یکی از مؤلفه‌های پررنگ و غالب بلید رانر 2049 هم هست، به‌خصوص با در نظر گرفتن بازی‌هایی که زنان در نقش‌های مهم فیلم ارائه داده‌اند. ویلنو این طور حرف‌هایش را به پایان می‌رساند: «این سفری شورانگیز است که با گشودن یک چشم آغاز می‌شود؛ زنی مثل شاهزاده‌ای چشم می‌گشاید که در یک قلعه‌ی شیشه‌ای به‌سر می‌برد.»

کارگردان «منچستر کنار دریا» و سریال «هاواردز اند»
سال گذشته پس از حضور کنت لونرگن در فصل جوایز با فیلم تحسین‌شده‌ی منچستر کنار دریا بود که این کارگردان موفق، جدایی موقتش از پرده نقره‌ای و عزیمت به تلویزیون را اعلام کرد و این‌که سناریوی سریال کوتاهی را بر اساس کتاب هاواردز اند به قلم ای.ام. فورستر نوشته است. البته همان طور که سینمادوستان می‌دانند این کتاب پیش از این در سال 1992 به اقتباسی محبوب به کارگردانی جیمز آیوری و با حضور ستارگانی مانند آنتونی هاپکینز، ونسا ردگریو، هلنا بونهم کارتر، اما تامپسن و... انجامیده بود اما به هر حال، تماشاگران می‌توانند در قالب یک سریال کمی بیش‌تر با این شخصیت‌ها درگیر شوند و احتمالاً از دنیای داستانی آن‌ها لذت ببرند. داستان درباره دو خواهر (با بازی‌های هِیلی اَتوِل و فیلیپا کولتِرد) است که اولی به مرد سن‌وسال‌داری (متیو مک‌فِیدِن) دل می‌بندد که زنش مرده است و دومی می‌کوشد به یک کارمند جوان بانک (جوزف کویین) کمک کند. جولیا اورمِند، تریسی آلمن، الکس لاتر و مایلز جاپ از دیگر ستارگان این مجموعه‌ی انگلیسی هستند. لونرگن درباره این پروژه به «ددلاین» چنین گفته است: «من تلاش‌هایی برای اقتباس‌های سینمایی از رمان‌ها داشته‌ام و هر بار بخش اعظمی از کار به این موضوع اختصاص یافته است که چه بخش‌هایی را حذف کنیم و چه‌طور روح کتاب را در قالبی کوتاه‌تر زنده نگه داریم. از این رو، حالا با زمانی چهارساعته، برای این تجربه فرصت فوق‌العاده‌ای فراهم شده است.» هِتی مک‌دانلد این سریال چهار قسمتی را کارگردانی کرده است که از امروز دوازده نوامبر (21 آبان) توسط «بی‌بی‌سی وان» پخش می‌شود و «استارز» هم در سال 2018 آن را برای تماشاگران ایالات متحده پخش خواهد کرد.

انتشار فیلم آوانگارد کریستن استوارت در مقام کارگردان!
وقتی برای اولین بار اعلام شد که اولین تجربه کارگردانی کریستن استوارت با نام Come Swim اولین نمایشش را در جشنواره ساندنس 2017 تجربه خواهد کرد، از همان خلاصه داستان مشخص بود که علاقه‌مندان با یک روایت قراردادی طرف نخواهند بود: «این تصویری دوگانه از روزگار یک مرد است، نیمی امپرسیونیستی و نیمی واقع‌گرایانه.» در واقع این فیلم کوتاه هجده دقیقه‌ای که موسیقی متن آن، از سِینت وینسِنت است، اثری آوانگارد درباره حافظه و عشق ازدست‌رفته است. استوارت در ماه ژانویه به «ریفاینِری29» گفت: «...این فیلم مواجهه‌ای مستقیم با نهایت ناامیدی است. البته این می‌تواند یک برداشت باشد. شما می‌توانید با خاطرات به خودتان حمله‌ور شوید و آزار ببینید یا این‌که بسته به نقطه نظرتان، یک قدم عقب بگذارید و به واقعیت خوشایندی فکر کنید که پشت سر گذاشتید. از این رو در بخش اول با مردی مواجه می‌شوید که افسوس کرده‌هایش را می‌خورد و به این فکر می‌کند که چه‌طور می‌توانست همه چیز را درست کند و اصلاً چرا همه چیز را خراب کرد. اما در بخش دوم تماشاگر می‌بیند که مرد باعث همه چیز نبوده است و اتفاقی روی داده و رابطه‌ای از بین رفته است. در کل می‌خواستم یک پیکار و کشمکش درونی را صورت خارجی ببخشم و سپس از بیرون هم نگاهی دوباره به آن بیندازم.» این فیلم کوتاه جاه‌طلبانه به‌تازگی به صورت رایگان در فضای مجازی منتشر شده است.

لوکا گوادانینو امیدوارست بازسازی «سوسپیریا» ریاکارانه تعبیر نشود!
لوکا گوادانینوی ایتالیایی که شاهکاری مثل من عشق هستم (2009) را در کارنامه دارد، امسال با فیلم مرا با اسم خودت صدا بزن یکی از تحسین‌شده‌ترین آثار سینمایی سال را ساخته است که در فصل جوایز حتماً بیش‌تر درباره‌اش خواهید شنید. اما گوادانینو چند وقتی است که پروژه بعدی‌اش را هم آغاز کرده است و حالا درگیر بازسازی فیلم کالت داریو آرجنتو با نام سوسپیریا است. به هر حال گوادانینو در گفت‌وگوی تازه‌اش با «کرایتیریئن کالِکشن» به اطلاعات فوق‌العاده‌ای درباره مرا با اسم خودت صدا بزن اشاره کرده و در این میان، جزییاتی هم از سوسپیریا برملا کرده است: «سه ماه وقت دارم تا این پروژه را به پایان برسانم. فیلم خیلی خاصی است که آن را مایه‌ی مباهاتم می‌دانم. دائم به این موضوع فکر می‌کنم که فیلم با چه واکنش‌هایی روبه‌رو خواهد شد چرا که بر اساس یک شاهکار ساخته شده است. جالب این‌که بارها اخباری درباره بازسازی فیلم‌هایی مانند هشت‌ونیم را شنیده‌ام و هر بار با خودم گفته‌ام: «خنده‌دار است!» پس حالا بعید نیست که دیگران همین را درباره من بگویند که دست به بازسازی یک فیلم کلاسیک فراموش‌نشدنی زده‌ام. اما باید بگویم سوسپیریای من، فیلمی کاملاً شخصی است که برایم حکم اکسیژن را دارد. وقتی 32 سال پیش فیلم اصلی را دیدم، دستخوش احساسی شگفت‌انگیز، بسیار قوی و مهم شدم که روی چگونگی پرورش من تأثیر چشمگیری گذاشت. پس می‌خواستم در تجربه‌ام از تماشای این فیلم کندوکاو کنم.» در هر صورت سوسپیریای گوادانینو در سال 2018 اکران می‌شود و مرا با اسم خودت صدا بزن هم از 24 نوامبر (3 آذر) روی پرده سینماها خواهد رفت.

کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:

https://telegram.me/filmmagazine

[منابع: پلی‌لیست، ایندی‌وایر، هالیوود ریپورتر، ددلاین]

جدیدترین‌ها

آرشیو

فیلم خانه ماهرخ ساخته شهرام ابراهیمی
فیلم گیج گاه کارگردان عادل تبریزی
فیلم جنگل پرتقال
fipresci
وب سایت مسعود مهرابی
با تهیه اشتراک از قدیمی‌ترین مجله ایران حمایت کنید
فیلم زاپاتا اثر دانش اقباشاوی
آموزشگاه سینمایی پرتو هنر تهران
هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت
گروه خدمات گردشگری آهیل
جشنواره مردمی عمار
جشنواره انا من حسین
آموزشگاه دارالفنون
سینماهای تهران


سینمای شهرستانها


آرشیوتان را کامل کنید


شماره‌های موجود


نظر شما درباره سینمای مستقل ایران چیست؟
(۳۰)

عالی
خوب
متوسط
بد

نتایج
نظرسنجی‌های قبلی

خبرنامه

به خبرنامه ماهنامه فیلم بپیوندید: