پارک چانووک نامی آشنا در دنیای سینماست و منتقدان و تماشاگران جدی سینما، همواره منتظر اکران فیلمی تازه از او هستند. اما فیلم جدید چانووک که ملازم (Handmaiden) نام دارد، از یک جهت دیگر هم از اهمیت زیادی برخوردار است. با این درام غیرمتعارف، این فیلمساز کرهای دوباره به دنیای خود برگشته است. در واقع هفت سال طول کشید تا پارک چانووک دوباره فیلمی به زبان مادری خود بسازد. این موضوع، منتقدان کرهای را به وجد آورده و آنها بیصبرانه منتظر تماشای فیلم تازهی فیلمساز تحسینشدهی کشورشان هستند. شهرت چانووک در حد ستارگان مطرح سینما است و نامش بر یک فیلم سینمایی، بهنوعی میتواند تضمینکنندهی موفقیت بالای آن در بین گروه عظیمی از تماشاگران و منتقدان باشد.
در حالی که ملازم هنوز در کره جنوبی روی پرده نرفته و اواسط ماه مه به عنوان زمان نمایش عمومی آن تعیین شده است، اما بیش از 116 کشور جهان آن را برای اکران عمومی خریداری کردهاند؛ توزیعکنندگانی از کشورهای بزرگ آمریکایی و اروپایی گرفته تا کشورهای کوچک قارههای آسیا و آفریقا.
پارک چانووک برای کار تازهاش سراغ رمان سال 2002 سارا واترز انگلیسیتبار رفته است. او این داستان را که در عهد ویکتوریای بریتانیای کبیر رخ میدهد، به کرهی دههی سی میلادی منتقل کرده و پای ژاپن را هم به ماجراهای آن کشانده است. در آن زمان کشور کره تحت حاکمیت امپراتوری استعمارگر ژاپن بود و انتخاب چنین زمانی از سوی فیلمساز بیدلیل نبوده است. میتوان حدس زد اقتباس فیلمساز از این داستان انگلیسی و برگردان کرهای آن، کار خوب و موجهی از آب درآمده باشد.
دو بازیگر مطرح کرهای کیم مینهی و ها جونگوو در کنار کشف جدید سینمای کره کیم تائهری، نقشهای اصلی فیلم را بازی کردهاند. این آخری در داستان فیلم، در نقش جیببری خوشچهره و کاریزماتیک ظاهر میشود که آشناییاش با شخصیتها او را در وضعیت خاصی قرار میدهد. وی به پیشنهاد «ها» که یک هنرمند عجیبوغریب است، میپذیرد که برای یک ثروتمند ژاپنی (با بازی کیم مینهی) کار کند که ارث بزرگی به او رسیده است. هدف این است که این دو، با نزدیک شدن به این نواب ژاپنی، ثروت به ارث رسیده به وی را به دست بیاورند. قرار است خود زن بختبرگشته را هم به مرز جنون رسانده و روانهی تیمارستان کنند.
شرکت معروف فیلمسازی کرهای «سی. جی. اینترتینمنت» که ملازم را تهیه کرده، از آن به عنوان یکی از بهترین تولیدات سینمایی جهان در سال 2016 اسم میبرد. مسئولان این شرکت، حساب ویژهای روی موفقیت مالی و انتقادی آن هم در کره و هم در سطح بینالمللی باز کردهاند. کینی اس کیم از مدیران بخش بینالمللی شرکت، از رقابت شدید توزیعکنندگان جهانی برای خرید امتیاز نمایش بینالمللی فیلم گفته و افزوده است: «انتظارها و توقعهای بالا از پروژهی تازهی استاد پارک چانووک و کیفیت بالای این فیلم، شرایط خاصی را برای آن فراهم و پیشفروش فیلم را تبدیل به یک پدیده کرده است.» وی به ذکر این نکته هم میپردازد که بحث پیشخرید بینالمللی فیلم، از زمان فیلمبرداری آن آغاز شد و بهتدریج اوج گرفت.
ملازم اولین فیلم چانووک بعد از سال 2013 و استوکر است، فیلمی که به زبان انگلیسی ساخته شد و نیکول کیدمن و میا واسیکوفسکا بازیگران اصلیاش بودند. آخرین فیلمی که پارک چانووک به زبان کرهای ساخته بود، عطش نام دارد که یک درام دلهرهآور خونآشامی است که در سال 2009 به نمایش عمومی درآمد. از همان زمان، رسانههای گروهی اخباری پخش کردند که حکایت از ساخت فیلمی نامتعارف از چانووک میکرد. این در حالی بود که عموم فیلمهای وی لقب کارهایی غیرمتعارف را گرفته بودند. اما از قرار معلوم این یکی قرار بوده نامتعارفتر باشد! اعلام خبر تولید استوکر باعث شد بحثها درباره این فیلم غیرمتعارفتر کمتر شود. با این حال، خود پارک در ذهنش جای ویژهای برای آن پروژه عجیبوغریب باز کرده بود. این اولین بار بود که وی یک داستان غربی را در یک فضای کرهای خلق و ادغام میکرد. در عین حال، فیلمساز تا قبل از آن سراغ درامهای تاریخی نرفته بود. وی عمداً میخواست داستان انگلیسیزبان واترز در زمانی اتفاق بیفتد که کره تحت اشغال و حاکمیت ژاپن بود. با آنکه در طول فیلم اشارهی مشخص سیاسی به مسائل کره در آن دوران نمیشود، ولی سایهی بلند این مسائل را میتوان در دل فیلم و روابط شخصیتهای آن دید.
پرسشی که در این رابطه مطرح میشود این است که چرا فیلمساز برای فیلمنامه خود سراغ رمان واترز رفت. او به این پرسش هم پاسخی نمیدهد و تماشاگران و منتقدان را به تماشای فیلم ارجاع میدهد. چانووک میگوید پرسشکنندگان با دیدن فیلم، جوابشان را میگیرند. با این حال، هنوز هم منتقدان و دوستداران سینمای چانووک پرسشهای زیادی در ذهن دارند. اما چنین به نظر میرسد که برای گرفتن تمام پاسخها باید تا زمان نمایش عمومی فیلم صبر کرد. پرسش منتقدان این است که آیا ملازم هم مثل ساختههای قبلی چانووک سرشار از شوخیهای تلخ و سیاه است یا نه. در عین حال، آنچه منتقدان از آن به عنوان خشونت زیاد و میل به طرح موضوعهای خشن و بیرحمانه یاد میکنند، چه جایگاهی در تازهترین فیلم وی دارد.
چانووک که مشهورترین و تحسینشدهترین فیلمساز معاصر صنعت سینمای کره است، همیشه با این انتقاد روبهرو بوده است که سکانسهایی از فیلمهایش خشونت را به صورت عریان و بیهیچ واسطهای به نمایش میگذارند. آنچه این خشونت را برجستهتر میکند، بیان تصویری آن با لحنی شاعرانه است. با وجود اظهارنظرهای زیاد در این باره و انتقاداتی که از این طرف و آن طرف به آن صورت گرفت، فیلمساز تغییری در شیوهی کارش نداد. منتقدان سینمایی نیز همصدا با منتقدان ادبی میگویند رمان سارا واترز آن مایههای خشونتبار مورد علاقهی چانووک را در دل خود ندارد. با این حال، نمیتوان چندان هم به چانووک اعتماد کرد و با خیال راحت اعلام کرد که خشونت تصویری ملازم کمتر از فیلمهای قبلی اوست!
رمان واترز قبل از این یک بار در سال 2005 به صورت مجموعهای تلویزیونی درآمده است. شبکهی بیبیسی در این سال یک مینیسریال بر اساس این داستان تولید کرد. البته این مجموعهی چهارقسمتی، جنبههای خشونتآمیز نداشت. حالا باید دید چانووک 52ساله که در رشتهی فلسفه تحصیل کرد، سر از دنیای نقد فیلم درآورد و در نهایت فیلمساز شد، با داستان واترز چه کرده است.