6- بلوغ و رشد آگاهی
شخصیت یا شخصیت‌های اصلی در چنین فیلم‌هایی، معمولاً و نه همیشه، جوان‌هایی هستند که تجربه‌هایی وادارشان می‌سازد تا به بلوغ فکری بیش‌تری برسند یا در ارتباط با جهان پیرامون وجود خویش به آگاهی‌های تازهای برسند. چنین مفاهیمی را می‌توان به شکلی جدی، کمیک، تراژیک یا هجوآلود به نمایش درآورد. شخصیت‌های اصلی چنین آثاری همیشه «پویا» هستند، یعنی در انتها، به نوعی شخصیت آن‌ها نسبت به ابتدای فیلم دچار دگرگونی شده است. تغییرات ممکن است به شکلی ظریف، درونی باشند یا تغییرات شدیدی باشند که به‌طرز معناداری رفتار بیرونی شخصیت یا شیوه‌ی زندگی‌اش را دگرگون کند. در جستجوی نمو (2003) نشان می‌دهد که چگونه یک ماهی کوچک که از خانه‌اش جدا شده و وارد دریای بزرگی شده؛ به بلوغ فکری دست می‌یابد و امپراتوری خورشید (1987) داستان پسربچه‌ای به نام جیمز گراهام (کریستین بیل) راروایت می‌کند که در دوران جنگ جهانی دوم از خانواده‌اش که ژاپنی‌ها اسیرشان کرده‌اند؛ جدا می‌افتد و حالا باید به تنهایی گلیم خودش را از آب بیرون بکشد.
7- سردرگمی اخلاقی یا فلسفی
گاهی ممکن است فیلم‌سازی عامدانه تلاش کند تا تفسیرهای ذهنی متفاوتی از فیلمش بیرون بکشد، که به یک سردرگمی یا معمای اخلاقی می‌پردازد. در چنین مواقعی، فیلم‌ساز سعی دارد به جای این که حرفش را به وضوح بزند و به پرسش‌های ذهنی تماشاگران پاسخ بدهد، از زیر پاسخ دادن شانه خالی می‌کند. معمولاً واکنش یه چنین فیلم‌هایی آن است که «این فیلم چه می‌خواست بگوید؟» چنین آثاری بیش از هر چیز با استفاده از نماها یا تصاویر با مخاطبان ارتباط برقرار می‌کند که تجزیه و تحلیل این عناصر نیاز به تفسیر دارد. حتی بعد از تفسیری بسیار هوشمندانه از چنین آثاری، مسائلی باقی می‌مانند که نمی‌شود با قاطعیت درباره‌شان اضهار نظر کرد.
تشخیص درونمایه
تشخیص درونمایه‌ی یک فیلم، اغلب کار دشواری است. درونمایه‌ی یک فیلم، احتمالاً در میانه‌ی نمایش فیلم خودش را آشکار نخواهد ساخت. با این که هنگام تماشای یک فیلم ممکن است معناهای اساسی آن را به‌طرزی مبهم و شهودی درک کنیم اما این که به درستی بتوان درونمایه‌ی فیلمی را بیان کرد، شیوه‌ی کاملاً متفاوتی می‌طلبد. گاهی تا فیلم تمام نشود و شروع نکنیم به فکر کردن یا بحث درباره‌ی آن فیلم، نمی‌توانیم درونمایه‌اش را متوجه شویم. خیلی وقت‌ها که، داستان فیلمی را برای فرد دیگری که آن را ندیده، تعریف می‌کنید؛ سرنخ مهمی برای رسیدن به درونمایه‌ی فیلم به دست آورده‌اید چون در ابتدا میل داریم نکته‌هایی را تشریح کنیم که بیش‌ترین تأثیر را بر ما داشته‌اند.
در ابتدا و انتهای تجزیه و تحلیل یک فیلم، می‌توان درونمایه‌ی آن را تشخیص داد. بعد از تماشای یک فیلم، برای این که بتوانیم بررسی دقیقی از آن به عمل بیاوریم، باید تشخیص مقدماتی از درونمایه‌اش داشته باشیم تا بتوانیم چهارچوب فیلم را بررسی کنیم. تجزیه و تحلیل یک فیلم، فی‌نفسه دیدگاه ما نسبت به آن را روشن ساخته و تمامی عناصری را نشان خواهد داد که به عنوان یک کلیت واحد در کنار هم حضور دارند. اگر تجزیه و تحلیل ما از عناصری که مختص یک فیلم بخصوص هستند؛ دیدگاه اصلی‌مان نسبت به درونمایه‌ی فیلم را در بر نداشته باشد، باید این آمادگی را داشته باشیم که از زاویه‌ی تازهای به آن فیلم نگاه کنیم.
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
