شماره 525 - 20 اردیبهشت 1396
سینمای ایران
دیوانه در قفس نیست: برادرم خسرو به روایت کارگردان
در حال‌وهوای بهار: جشنواره‌ی جهانی فیلم فجر چه‌گونه بود و چه‌گونه خواهد بود؟
برگِ کوچک جان: جشنواره‌ی خود را چه‌گونه گذراندید؟
پسران سندباد: نگاهی به چند فیلم جشنواره
مستندی آیینی از مناسک حج: جلال آل‌احمد: مردمی که فیلم خانه‌ی خدا را می‌دیدند یک‌دیگر را «حاجی» خطاب می‌کردند
شاعر نازنین زندگی: روایتی از دیدار با پاسکال لاموریس فرزند آلبر لاموریس کارگردان مستند باد صبا
طغیان علیه ابتذال: بازخوانی یک واقعه‌ی تاریخی سینمای ایران و نگاهی به کارنامه‌ی آذر شیوا/ همه‌چیز تمام شده بود.../ اپیزود آخر نمایش‌نامه‌ی آدامس‌خوانی: «آذر شیوا»
اگر نیت نوستالژی دارید: این ربع قرنی که گذشت
در مسیر نیاگارا: سینمایی با دوبله‌های ماندگار
بزنم به تخته!: سفرنامه‌ی کرالا و جشنواره‌اش
حرفه: تصویرگر: گفت‌وگو با مسعود فروتن درباره‌ی تلویزیون، ادبیات و سینما
سینمای جهان
قاعده‌ی بازی: مجموعه‌ای خواندنی از نظر کارگردان‌های نام‌آشنا درباره‌ی کارگردان‌های دیگر و تأثیری که بر کارشان گذاشته‌اند.
اتاق 101: دومین بخش از مقاله‌ی «جایگاه ژانر وحشت»
مگر به بهشت راه نیافته‌ای؟: به یاد آندری تارکوفسکی: با دیالوگ‌هایی برگزیده از برخی آثار او
سرخ و سیاه: پرونده‌ای درباره‌ی فیلم‌نوآرهای رنگی با نگاهی به نمونه‌های برجسته
مرثیه‌ی تنهایی یا حماسه‌ی مرگ؟: قهرمانان نمایش‌نامه‌های شکسپیر، بخش دوم: هملت
سینمای ایران در کن هفتادم: نرسیده به درخت: برنده‌ی جایزه‌ی سینه‌فونداسیون درباره‌ی فیلم اول بلندش «They» (او، آن‌ها) در بخش نمایش‌های ویژه/ فیلم کوتاه حیوان در بخش سینه‌فونداسیون: حیوان‌ها مرز نمی‌شناسند/ فیلم کوتاه وقت ناهار در بخش مسابقه: موفقیت در گام سوم
ما از جنس فیلم‌ها هستیم: درباره‌ی کتاب نقال فیلم
