|
در نخستین روز جشنواره بین‌المللی فیلم شهر، صندلی‌ها خالی ماندند. این جشنواره که قرار بود به یکی از محورهای فرهنگ‌سازی و شکل‌دهی به هویت اجتماعی تبدیل شود، اکنون خود با بحران هویت مواجه است و با استقبال سرد مخاطبان روبه‌رو شده است. این وضعیت پرسشی جدی مطرح می‌کند: آیا چنین جشنواره‌هایی توان بازتاب نیازها، دغدغه‌ها و تحولات جامعه معاصر و ایفای نقش مؤثر در ارتقای فرهنگ را دارند یا صرفاً به رویدادهایی تشریفاتی و نمادین تبدیل شده‌اند که ارتباط واقعی با مخاطبان و مسائل اجتماعی را از دست داده اند. جشنواره‌هایی که در پی انعکاس مسائل شهری و اجتماعی هستند به‌ویژه باید بتوانند ارتباطی نزدیک و مؤثر با جامعه و مخاطبان خود برقرار کنند.
بی‌تفاوتی مخاطبان، حتی نسبت به آثار نوآورانه این گونه جشنواره‌ها، نشانه‌ای از بحران هویتی است که این رویدادها با آن مواجه‌اند. با اینکه جشنواره بین‌المللی فیلم شهر هدف خود را به وضوح در تعریف موضوعات شهری و توجه به مسائل مربوط به فضاهای شهری و زندگی شهری قرار داده است این بدان معنا نیست که از بحران هویت مصون بماند. اگر جشنواره‌ها نتوانند این بحران را شناسایی و اصلاح کنند، ممکن است به رویدادهایی بی‌اثر تبدیل شوند که نه در جذب مخاطب موفق‌اند و نه در ایجاد تأثیر فرهنگی. شاید وقت آن فرا رسیده که این جشنواره خود را باز تعریف کنند.
[ماهنامه فیلم]
|