دنیل دیلوییس، بازیگر بزرگی با بدترین سلیقهی تلویزیونی!
بزرگترین بازیگر زنده هنر هفتم چه برنامههایی را از تلویزیون تماشا میکند؟ این طور که فاش شده است، یک مجموعه رئالیتی دریوری از کانال دیسکاوری! پل تامس اندرسن وقتی شب گذشته در اتفاقی نادر به تلویزیون رفت و در برنامه جیمی کیمل لایو! حاضر شد، در اشاره به دیلوییس گفت که او «بدترین سلیقه تلویزیونی را دارد.» و دستآخر مشخص شد که این بازیگر بزرگ و برنده سه جایزه اسکار، چند سال پیش تمام فکر و ذکرش درگیر مجموعه عریان و هراسان بود و هر هفته باید آن را دنبال میکرد. اندرسن در این باره گفت: «اگر بخواهم صادق باشم باید بگویم که بزرگترین بازیگر جهان، بدترین ذائقه را در انتخاب برنامههای تلویزیونی دارد. شما برنامه عریان و هراسان را به خاطر دارید؟ دنیل همیشه به من میگفت تو باید این مجموعه را تماشا کنی و خودش هر هفته پای آن مینشست.» اندرسن در ادامه حرفهایش به علاقهی دیلوییس، بازیگر جدیدترین فیلمش رشته خیال/ جامه شبح به قرار گرفتن در قالب تیم گان هم اشاره کرد که میتواند نتیجه تماشای زیاد مجموعه رقابتی/ رئالیتی پراجِکت رانوِی باشد.
جان مالکوویچ و بازی در فیلمنامهای از فهرست سیاه
مالکوویچ به ترکیب بازیگران تریلری با عنوان عجیب و طولانی کاملاً خبیث و به گونهای تکاندهنده اهریمنی و نفرتانگیز/ Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile پیوست تا در نقش قاضی ادوارد کَوئرت در فیلمی درباره محاکمه قاتل زنجیرهای تد باندی در سال 1979 بازی کند. این قاضی حکم مرگ باندی را صادر میکند و محاکمه از طریق تلویزیون در سراسر آمریکا پخش میشود. زک افرِن نقش باندی را در برابر لیلی کالینز بازی میکند که نقش دوست قدیمی او با نام الیزابت کلئوپفِر را بر عهده دارد. در واقع داستان از زاویه دید کلئوپفِر روایت میشود که در زمان همراهیاش با باندی از قتلهای او بیاطلاع بود. باندی سرانجام در سال 1989 اعدام شد. او مدت کوتاهی پیش از مرگش به قتل سی نفر در هفت ایالت بین سالهای 1974 تا 1978 اعتراف کرد. تولید این فیلم از 18 ژانویه (28 دی) آغاز میشود و جو برلینگر بر اساس فیلمنامهای از مایکل وِروی آن را کارگردانی خواهد کرد. این فیلمنامه برنده جایزه «کمک هزینه نیکول» شد و در فهرست سیاه قرار گرفته بود. این پروژه سینمایی سال گذشته در جشنواره فیلم کن توسط «ولتیج پیکچرز» عرضه شده بود.
بری جنکینز «رشته خیال» را ستود
رشته خیال/ جامه شبح اثر پل تامس اندرسن بهسرعت به فیلمی محبوب در میان برخی از کارگردانان دوستداشتنی سینمای جهان از جمله ادگار رایت، راین جانسن و حالا بری جنکینز بدل شده است. کارگردان سیهچرده اسکاری مهتاب (2016) وقتی در تعطیلات سال نوی میلادی به تماشای این درام رمانتیک نشست، چیزی جز لذت را تجربه نکرد و بعد از آن، تحسین و تمجیدش را با مخاطبان شبکهی اجتماعی خود در میان گذاشت و نوشت: «رشته خیال اثری بدیع و شیئی والاست؛ شی از این نظر که وقتی از زاویههای متفاوت دیده میشود و در حسوحالهای متفاوت، بیشتر و بیشتر خودش و احساسات دیگر را آشکار میکند...» جنکینز بهخصوص تحت تأثیر این واقعیت قرار گرفته است که اندرسن با انجام وظیفههای متعدد سر صحنه، به چنین دستاوردی نایل شده است. به عنوان مثال رشته خیال اولین فیلمی است که اندرسن در آن با یک مدیر فیلمبرداری کار نکرده است و در عوض با همکاری عوامل، خودش آن را فیلمبرداری کرده است. جنکینز در این خصوص میگوید: «این سختترین فیلمی است که اندرسن ساخته است؛ و با این وجود، همچنان حضورش نامرئی باقی مانده...» جنکینز از عشق پریشان (2002)، خون بهپا خواهد شد (2007) و استاد (2012) به عنوان فیلمهای محبوبش از اندرسن نام برده و رشته خیال را به عنوان «تکامل» این سه شاهکار ارزیابی کرده است: «اندرسن فقط در این مرحله از کارنامهاش میتوانست چنین فیلم تمامعیاری بسازد.»
ریچل موریسن اولین زن فیلمبردار قدردیده!
انجمن فیلمبرداران آمریکا/ American Society of Cinematographers یا به اختصار ASC هفته گذشته نامزدهایش را اعلام کرد تا یک اتفاق تاریخی رقم بخورد و ریچل موریسن به عنوان مدیر فیلمّبرداری درام تاریخی مادبوند (دی ریس) به اولین زنی بدل شود که در این رویداد سینمایی نامزد دریافت جایزه شده است. برونو دلبونل برای سیاهترین ساعت (جو رایت)، هویته فن هویتما برای دانکرک (کریستوفر نولان)، دن لاستن برای شکل آب (گیرمو دل تورو) و راجر دیکینز برای بلید رانر 2049 (دنی ویلنو) دیگر کسانی هستند که از سوی انجمن فیلمبرداران شایسته قدردانی شناخته شدهاند. اما مثل همیشه هنرمندانی هم هستند که کارشان دیده نشده و مورد بیتوجهی قرار گرفتهاند (یا در اصل چاره و جایی برای اعلام نامزدهای بیشتر نبوده است!). به هر حال بزرگترین غایب فهرست نامزدهای ASC سِیومهو موکدیپرام، فیلمبردار تایلندی مرا به اسم خودت صدا بزن (لوکا گوادانینو) است که شاید دو هفته دیگر و با آرای اعضای بینالمللی آکادمی به رشته بهترین فیلمبرداری در جوایز اسکار راه پیدا کند. توبی آلیور (بگریز)، ویتوریو استورارو (واندر ویل)، اد لاکمن (شگفتزده) و بن دِیویس (سه بیلبرد بیرون ابینگ میزوری) از دیگر فیلمبردارانی هستند که از شانس - هرچند کم - نامزدی اسکار برخوردارند. اگر اتفاق انجمن فیلمبرداران آمریکا در مراسم اسکار هم برای ریچل موریسن تکرار شود که اصلاً دور از انتظار نیست، شاهد یک اتفاق تاریخی دیگر در فصل جوایز سینمایی 2017 خواهیم بود.
تأثیر شگرف ترنس مالیک بر اساتید فیلمسازی معاصر!
ترنس مالیک یکی از تأثیرگذارترین فیلمسازان زنده سینمای جهان است که از کریستوفر نولان و دیوید گوردن گرین تا جان هیلکوت و اندرو دامینیک از او به عنوان منبع الهامشان یاد کردهاند. از این رو، یکی از کاربران «ویمیئو» به نام جیکوب تی. سویینی برای نمایش میزان تأثیرگذاری کارگردان فیلمهای برهوت (1973)، خط قرمز باریک (1998) و درخت زندگی (2011) بر نسلی از فیلمسازان معاصر، ویدئویی با نام ترنس مالیک کارگردانی نکرده/ Not Directed by Terrence Malick را با استفاده از نماهایی از آثار سایر فیلمسازانی تدوین کرده است که بهشدت وامدار سینمای مالیک هستند. این ویدئوی تأثیرگذار که از موسیقی پیشپرده/ تریلر به سوی شگفتی هم بهره برده، نماهای «مالیک»ی فیلمهای مختلف را پشتسرهم قرار داده است از جمله جرج واشینگتن (گوردن گرین، 2000)، آنها بیگناهاند (دیوید لوئری، 2013) و حتی مرد پولادین (زک اسنایدر، 2013) که اولین پیشپرده تلویزیونیاش بهشدت تحت تأثیر مالیک بود. دیگر فیلمهایی که مصالح بصری این ویدئو را مهیا کردهاند عبارتند از: تمام دختران واقعی (گوردن گرین، 2003)، قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل (دامینیک، 2007)، نور پنهان (کارلوس ریگاداس، 2007)، داستانهای شاتگان (جف نیکولز، 2007)، رو هوا (جیسن رایتمن، 2009)، رنگ سرچشمه (شین کاروث، 2013)، جو (گوردن گرین، 2013)، لاست ریور (راین گاسلینگ، 2014)، فرشتههای نیکوتر (ای. جی. ادواردز، 2014)، اکس ماکینا (الکس گارلند، 2015) و جانوران بدون سرزمین (کری فوکوناگا، 2015).
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
https://telegram.me/filmmagazine
[منبع: ورایتی، ایندیوایر، پلیلیست]